Opowiedział mi człowiek, który pije wódkę... ― Человек, пьющий водку, сказал мне...

DIALOG

Opowiedział mi człowiek, który pije wódkę,
Że nogi ma dosyć dobre, na starość też nie narzeka;
Że nawet wierzy w Boga, to znaczy w Coś po śmierci;
Że owszem,
Że odłożył
Na Czarną Godzinę.

Odrzekłem człowiekowi, popijając wódkę,
Że chmury jeśli sine, to tak zwykle bywa pod jesień,
Że jest to rzecz normalna, iż drzewa krzywo rosną,
A ptaszki – krocząc w śniegu – przeziębiają łapy,

Potem
Padliśmy sobie
W ramiona
Z wielkim płaczem.

Nie było lata (1969)

Stanisław Grochowiak Станислав Гроховяк

ДИАЛОГ

Человек, пьющий водку, сказал мне,
Что у него хорошие ноги, что он не в обиде на старость,
Что он даже верует в Бога, то есть в Нечто после смерти,
Что да, конечно,
На Чёрный день
Он отложил.

И, выпив водки, я отвечал человеку,
Что если тучи синеют, то так бывает под осень,
Что это в порядке вещей, если дерево вырастет криво,
А птицы — ступая по снегу — морозят лапки.

Потом
Мы пали
Друг другу на грудь
С великим плачем.

Перевод с польского: Андрей Базилевский