Dziś dzień liczby „Pi”... ― Сегодня день числа «Пи»

LICZBA PI

Podziwu godna liczba Pi
trzy koma jeden cztery jeden.
Wszystkie jej dalsze cyfry też są początkowe,
pięć dziewięć dwa ponieważ nigdy się nie kończy.
Nie pozwala się objąć sześć pięć trzy pięć spojrzeniem
osiem dziewięć obliczeniem
siedem dziewięć wyobraźnią,
a nawet trzy dwa trzy osiem żartem, czyli porównaniem
cztery sześć do czegokolwiek
dwa sześć cztery trzy na świecie.
Najdłuższy ziemski wąż po kilkunastu metrach się urywa
podobnie, choć trochę później, czynią węże bajeczne.
Korowód cyfr składających się na liczbę Pi
nie zatrzymuje się na brzegu kartki,
potrafi ciągnąc się po stole, przez powietrze,
przez mur, liść, gniazdo ptasie, chmury, prosto w niebo,
przez całą nieba wzdętość i bezdenność.
O, jak krótki, wprost mysi, jest warkocz komety!
Jak wątły promień gwiazdy, że zakrzywia się w lada przestrzeni!
A tu dwa trzy piętnaście trzysta dziewiętnaście
mój numer telefonu twój numer koszuli
rok tysiąc dziewięćset siedemdziesiąty trzeci szóste piętro
ilość mieszkańców sześćdziesiąt pięć groszy
obwód w biodrach dwa palce szarada i szyfr,
w którym słowiczku mój a leć, a piej*
oraz uprasza się zachować spokój,
a także ziemia i niebo przeminą,
ale nie liczba Pi, co to to nie,
ona wciąż swoje niezłe jeszcze pięć,
nie byle jakie osiem,
nieostatnie siedem,
przynaglając, ach, przynaglając gnuśną wieczność
do trwania.

Wielka liczba (1976)

Wisława Szymborska Вислава Шимборская

* Wers z wiersza Adama Mickiewicza „Do B... Z...” [Słowiczku mój! a leć, a piej!].

ЧИСЛО ПИ

На диво уместно число Пи
три запятая один четыре один.
А последующие цифры только начало,
пять девять два потому что нигде не кончаются.
Не позволяют себя связать шесть пять три пять зрением
восемь девять счислением
семь девять воображением
и даже три два три восемь шуткой или сравнением.
четыре шесть к чему угодно
два шесть четыре три в мире.
Самая длинная на земле змея сколько там метров
похожие только позднее возникли в сказках.
Парад цифр из которых состоит Пи
не оканчивается на краю страницы и
бежит по столу, и дальше по воздуху,
по стене, листу, гнезду птицы, туче, прямо в небо,
по всей небесной раздутости и бездонности.
О какой короткий как у мыши хвост кометы!
Как хрупок луч звездный, кривясь в другом космосе!
А эти два три пятнадцать триста девятнадцать
мой номер телефона твой размер рубашки
год тысяча девятисот семьдесят третий шестой этаж
число жителей шестьдесят пять грошей
охват бедер два пальца шарада и шифр,
в котором соловей мой, лететь ему, петь*
и, прошу, оставайся спокойным
и земля, и небо не вечны
но не число Пи, с ним ничего не случится
оно еще свои добрые еще пять
не просто какое-то восемь,
вполне добротное семь,
принуждая, ах, принуждая гнусную вечность
длиться.

Перевод с польского: Александр Ситницкий

* Строчка из стихотворения А. Мицкевича.